Διανύοντας την πιο χαρμόσυνη περίοδο του έτους, την Αναστάσιμο περίοδο, ο νους και η καρδιά μου δεν μπορούν παρά να σκιρτούν από χαρά, ελπίδα και νοσταλγία, μιας και παραμένουν στο ορθόδοξο ιεραποστολικό κλιμάκιο της Σιέρρα Λεόνε, ένα μόλις μήνα μετά την επιστροφή μου. Εκεί όπου βίωσα τη συγκινητική περιπέτεια της Πίστης, εκεί όπου ο Πρωτοσύγκελος Αρχιμανδρίτης Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος διάλεξε να ακολουθήσει τον Εσταυρωμένο Χριστό στη γωνιά της Αφρικής όπου διαμένουν οι φτωχότεροι των φτωχών.
Με τη χάρη του Θεού, τις ευλογίες του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου και την οικονομική συνδρομή από το υστέρημα φίλων της ιεραποστολής, τα τελευταία εφτά χρόνια η νεοσύστατη μα τόσο θυσιαστικά αγωνιζόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία της Σιέρρα Λεόνε ασκεί ένα θαυμαστά πολυποίκιλο ιεραποστολικό, φιλανθρωπικό και εκπαιδευτικό έργο κόντρα στον κυκεώνα των προβλημάτων που αναδύονται ανά πάσα στιγμή.
Καταρχήν όσον αφορά το κατηχητικό και λατρευτικό έργο μού έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το πνεύμα ελευθερίας και αγάπης με το οποίο αγκαλιάζει η Εκκλησία τις ψυχές που αναζητούν την Αλήθεια και προσέρχονται να ακούσουν το λόγο του Θεού, που κηρύσσεται με απλό και βιωματικό τρόπο. Οι βαπτίσεις των κατηχουμένων γίνονται όχι μαζικά και πρόχειρα, αλλά μετά από μακρά περίοδο διδασκαλίας και συνειδητή απόφαση. Δύο από τις συγκινητικές λατρευτικές στιγμές ήταν η θεία μετάληψη αναπήρων, που γονάτιζε ο ιερέας για να τους κοινωνήσει στο αναπηρικό καροτσάκι, και ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως με το σύνολο των πιστών να ανταλλάσουν ειλικρινή συγγνώμη μεταξύ τους και με τους ιερείς, κάνοντας έναν κύκλο ομόνοιας στο κατανυκτικό κλίμα της Μ. Τεσσαρακοστής.
Όσον αφορά στο φιλανθρωπικό κομμάτι στα περίχωρα της πρωτεύουσας στην περιοχή του Waterloo ο πατήρ Θεμιστοκλής εγκαθίδρυσε αυτό που ο Πατριάρχης της αγάπης Θεόδωρος σε πρόσφατη ιεραποστολική περιοδεία του στη Σιέρρα Λεόνε αποκάλεσε «το καμάρι του Πατριαρχείου», το χωριό του Αγίου Μωυσή του Αιθίοπα, για τους αναπήρους του πολέμου. Αυτό το συγκρότημα κατοικιών περιλαμβάνει καταλύματα για τους αναπήρους και τις οικογένειές τους, κλινική, σχολείο, εργαστήριο και εκκλησία και προσφέρει τις υπηρεσίες του στους πιο ανυπεράσπιστους πολίτες αυτής της χώρας, τους άστεγους ανάπηρους. Η πρόσφατη δεκαπενταετής τραγωδία του εμφυλίου σε συνδυασμό με ασθένειες, όπως η πολιομυελίτιδα, άφησε αμέτρητους ανθρώπους με ακρωτηριασμούς και αναπηρίες. Αυτοί στιγματισμένοι και περιθωριοποιημένοι βρήκαν μια αγκαλιά του Θεού για να στεγάσουν τα όνειρά τους.
Σε αυτόν τον ξεχωριστό χώρο βρίσκεται η ορθόδοξη κλινική της Αγίας Μαγδαληνής και Αγίας Ολυμπίας, όπου για μία εβδομάδα μαζί με ειδικό ντόπιο καρδιολόγο εξετάσαμε και βοηθήσαμε θεραπευτικά πάνω από 350 ασθενείς από τη γύρω περιοχή. Εκτός από την ελονοσία, τον υποσιτισμό, τις τροπικές και δερματικές λοιμώξεις παρατηρήσαμε αυξημένα ποσοστά υπέρτασης λόγω ψυχοσωματικών επιπτώσεων του πολέμου. Επόμενο βήμα η δημιουργία ειδικής κλινικής για την κατασκευή προσθετικών άκρων για τους αναπήρους, προσπάθεια που αξίζει να ενισχυθεί.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει ο πατήρ Θεμιστοκλής στο κομμάτι της μόρφωσης και ειδικά των παιδιών με ποικίλες εκπαιδευτικές δυνατότητες. Η πρωτεύουσας της Σιέρρα Λεόνε έχει ονομαστεί η «Αθήνα της Αφρικής» λόγω της παράδοσής της στην εκπαίδευση. Το σχολείο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Syke street παρέχει δωρεάν εκπαίδευση σε πάνω από 1.500 παιδιά με δημοτικό και γυμνάσιο. Αξέχαστη ανάμνηση ο τοίχος του σχολείου όπου με καθαρά ελληνικά γράμματα ξεχωρίζει η φράση «Αγάπα Θεώ Αγάπα Γνώση». Στους χώρους του σχολείου πραγματοποιήσαμε οδοντιατρική εξέταση των μαθητών κατά τάξη και διαλέξεις για στοματική υγιεινή, προληπτική υγιεινή και επείγοντα περιστατικά. Στον ίδιο χώρο φιλοξενούνται και οι δραστηριότητες της Ορθόδοξης Αδελφότητας Νέων όπου κάναμε μάθημα κατηχητικού σχολείου και προβολή παρουσίασης με εικόνες από την Ορθόδοξη παράδοση. Επίσης, λειτουργεί κολλέγιο για σπουδαστές με διακεκριμένους καθηγητές από όλο τον κόσμο.
Πριν αναχωρήσω για τη Σιέρρα Λεόνε γέμισα τις υπέρβαρες αποσκευές μου με εικονίτσες, σταυρουδάκια, βιβλία, οδοντόκρεμες, σχολικά είδη, μπαλόνια και το πρόσφορο που ζύμωσε η μητέρα μου για τη Θεία Λειτουργία. Στην επιστροφή μου οι ίδιες βαλίτσες μετέφεραν μερικά ατόφια διαμάντια από τα ματωμένα χώματα της Σιέρρα Λεόνε. Αυτά ήταν η αγνή και άδολη κοινωνία αγάπης με τους εκεί αδελφούς, τα καθαρά χαμόγελα των παιδιών, οι λατρευτικές ευκαιρίες στις ορθόδοξες Εκκλησίες και η φράση του πατρός Θεμιστοκλή «να δοξάζουμε τον Θεό και όχι τη γκρίνια». Ασυναίσθητα ήρθε στο μυαλό μου μία ρήση του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου που ταιριάζει σε αυτό το ταπεινό Ορθόδοξο ιεραποστολικό κλιμάκιο: «Yπάρχει μια μικρή χαρά που περιγελά το θάνατο». Χριστός Ανέστη!
Γεωργίου Χρήστος
Ιατρός – Οδοντίατρος
Τακτικό μέλος της Αδελφότητας
Συντόμευση προς την ανάρτηση: http://ierapostoles.gr/?p=4700
Diamonds of love and sacrifice from the Lion Mountain Range
Going through the most joyful period of the year, that is, the Easter period, my mind and heart cannot help overflowing with joy, hope and nostalgia, since they are still on the missionary division of Sierra Leone, just one month after my return. It’s there that I experienced the moving adventure of Faith, it’s there that the Chancellor, Fr, Themistocles Adamopoulos chose to follow the Crucified Christ to the corner of Africa, where reside the poorest of the poor.
By the grace of God, with the blessings of the Pope and Patriarch Theodore the II of Alexandria and all Africa and the financial contribution of the friends of the Mission from the little they have, within the last seven years the newly established but so fervently struggling Orthodox Church of Sierra Leone carries out in a wondrous way a diverse missionary, philanthropic as well as educational work despite the adversities and the numerous problems that can occur any time.
First of all, as regards the catechetical work and that of worship, I was greatly impressed by the spirit of freedom and love with which the Church embraces those souls that seek the Truth and come to hear the Word of God, which is preached in a simple, experiential way. The christening of the catechumens is not held roughly and hastily but after a long period of catechesis and a fully conscious decision on their part. Two highly emotional moments were when the priest knelt down in order to give the Holy Communion to some handicapped people in a wheelchair, and at the Vesper of Forgiveness, with the faithful exchanging words of sincere forgiveness with each other and the priests forming a circle of unity in an atmosphere full of reverence during the period of the Great Lent.
As for the part of charity, on the outskirts of the capital city, in the region of Waterloo, Fr Themistocles established what the Patriarch called on a recent tour to Sierra Leone ‘the pride of the Patriarchate’, the village of Saint Moses the Black for the war amputees. This compound of residences consists of lodgings for the disabled and their families, clinic, school, workshop and church, and offers its services to the most vulnerable and helpless citizens of this country: the homeless amputees. The recent fifteen-year-tragedy of the civil war in conjunction with diseases like polio, have left countless victims with mutilations or disabilities. Those people, stigmatized and marginalized, found a warm embrace of God to shelter their dreams.
- Mr. Georgiou examining an amputee’s family
- Divine Liturgy in St. Moses’s village
- Catechism in the amputees’ village
Ορθόδοξη Ιεραποστολή -Orthodox Mission -Mission Οrthodoxe - Misión Ortodoxa - Missão Ortodoxa - Missione Ortodossa - православная миссия- Misiunea Ortodoxă- 东正教使命 - रूढ़िवादी मिशन 
Reblogged στις Ῥωμηῶν Ἐνημέρωση.