Ολλανδός διπλωμάτης ξεσκεπάζει το ρόλο του Γρηγορίου του Ε’ και του Παλαιών Πατρών Γερμανού !

Αναδημοσιεύουμε σήμερα ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο από έκθεση Ολλανδού διπλωμάτη στη Κωνσταντινούπολη, το 1821, που ξεσκεπάζει ( επιτέλους ) το ρόλο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’  και του Παλαιών Πατρών Γερμανού.

Το εμπεριστατωμένο άρθρο του Κωνσταντίνου Χολέβα, δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα ΑΝΤΙΒΑΡΟ, και αποτελεί σημαντική αποκάλυψη και μαρτυρία, ουδέτερου παρατηρητή των γεγονότων, στο κέντρο των εξελίξεων.

Κάθε χρόνο τις ημέρες που προηγούνται της 25ης Μαρτίου παρατηρούμε μία ενορχηστρωμένη προσπάθεια αποδομήσεως της εθνικής μας ιστορίας και συκοφαντήσεως προσωπικοτήτων, κυρίως εκκλησιαστικών. Οι αποδομητές νομίζουν ότι η Ιστορία γράφεται από την άνεση του γραφείου τους και ως συνονθύλευμα διαφόρων ιδεολογιών και ιδεοληψιών. Όμως η πραγματική Ιστορία είναι η μελέτη των πηγών. Σημασία έχει τι έγραφαν οι άνθρωποι που έζησαν ΤΟΤΕ τα γεγονότα και όχι τι πιστεύει ο καθένας μας σήμερα.

Παραθέτω, λοιπόν, μία μαρτυρία , η οποία δικαιώνει την πατριωτική δράση του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε καί του Μητροπολίτου Παλαιών Πατρών (δηλαδή της Πάτρας της Πελοποννήσου, διότι Νέαι Πάτρια ήταν η Υπάτη) Γερμανού.

Πρόκειται για την αναφορά, την οποία έστειλε στην Κυβέρνησή του ο επιτετραμμένος (αναπληρωτής του Πρέσβεως) της Ολλανδίας στην Κωνσταντινούπολη σχετικά με τον απαγχονισμό του Γρηγορίου Ε .

Το έγγραφο έχει ημερομηνία 13/25 Απριλίου 1821 -τον 19ο αιώνα η διαφορά παλαιού και νέου ημερολογίου ήταν 12 ημέρες- και το ανακάλυψε ο Καθηγητής Γεώργιος Ζώρας ( δημοσιεύεται στο βιβλίο του: Ο απαγχονισμός του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’  εις έκθεσιν του Ολλανδού Επιτετραμμένου Κωνσταντινουπόλεως, Αθήναι 1976, σελ. 13-14).

Έγραφε, λοιπόν, ο Ολλανδός διπλωμάτης Γκασπάρ Τέστα στην αναφορά του τα εξής: «Ο αρχηγός ούτος της Εκκλησίας ονόματι Γρηγόριος είχεν εξελεγχθή ως συνένοχος και κύριος υποκινητής της συνωμοσίας των Ελλήνων. Γεννημένος εν Πελοποννήσω και επιθυμών κατά τον καλύτερον τρόπον να αποκρύψη το «παιχνίδι» του από τους οφθαλμούς της Κυβερνήσεως είχε καταστή – λένε- εγγυτής υπέρ του Μητροπολίτου Πατρών, υποκινητού της επαναστάσεως της Πελοποννήσου. Πιστοποιηθείσης της συμμετοχής του δια σαφών αποδείξεων και εγγράφων, ο σουλτάνος του επέβαλε την ποινήν, την οποίαν επέσυρε το κακούργημά του. Η συνημμένη προκήρυξις αναρτηθείσα επί του νεκρού, θα πληροφορήση την Εξοχότητά σας περί των κατηγοριών αίτινες τον ωδήγησαν εις την αγχόνην».

Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι και ο Σουλτάνος, αλλά και οι ξένοι διπλωμάτες γνώριζαν τον πατριωτισμό του Γρηγορίου Ε καί καταλάβαιναν ότι η αποκήρυξη της εξεγέρσεως του Υψηλάντη –δεν πρόκειται για αφορισμό, διότι αφορισμός ισχύει μόνο για θέματα πίστεως και δόγματος- ήταν ένα τέχνασμα.

Επιπλέον το κείμενο καταγράφει την αντίληψη που είχαν σχηματίσει οι ξένοι διπλωμάτες βάσει πληροφοριών ότι η Πελοπόννησος εξεγέρθηκε με κύριο υποκινητή τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον οποίο σήμερα κάποιοι αποκαλούν «φιλότουρκο».

Είπαμε, όμως:  Ιστορία γράφουν οι πηγές και οι γραπτές μαρτυρίες, όπως η προαναφερθείσα. Και οι μαρτυρίες καταδεικνύουν ότι μύθοι δεν είναι αυτά που μαθαίναμε τόσα χρόνια στο σχολείο, αλλά τα ανιστόρητα φληναφήματα που κατασκευάζονται από τους αποδομητές.

Κ.Χ. 2-4-2009

(  http://www.antibaro.gr/articles/history-1821/0409-xolebas-marturia.html )

Στη συνέχεια δημοσιεύουμε απόσπασμα από γαλλική εφημερίδα του 1821, από την ομιλία του Παλαιών Πατρών Γερμανού στη μονή της Λαύρας, στις 8/20 Μαρτίου 1821 ( από το μπλογκ του Μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων ) . Και αυτό «πλαστογραφήθηκε» χρόνια αργότερα ;

«Le Constitutionnel», Journal du commerce, Politique et Litteraire
«Allocution de Germanicus, exarque de la premiè Achaie, archeveque de Patras, au clergè et aux fidèles du Péloponèse, prononcée dans le couvent des frères Laures du mont Vélin, le 8(20) mars 1821»

Σε μετάφραση:

«Διακήρυξις του Γερμανού, Εξάρχου της πρώτης κατά την τάξιν Αχαΐας, Αρχιεπισκόπου Πατρών, πρός τόν Κλήρον και τους πιστούς της Πελοποννήσου, η οποία εξεφωνήθη εντός της Μονής των Αδελφών της Λαύρας του όρους Βελιά την 8ην (20ήν) Μαρτίου 1821″

Στη συνέχεια ένα ντοκουμέντο η διακήρυξη των Επαναστατών προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, την 26 Μαρτίου 1821 !Και αυτό πλαστογραφήθηκε από τον Όθωνα ; Και γιατί οι αγωνιστές του 1821 που ζούσαν ( πάρα πολλοί ) δεν αντέδρασαν στον καθορισμό αυτής της ημερομηνίας ( 25ης Μαρτίου ) ως εθνικής εορτής, και τραβάνε τέτοιο ζόρι κάποιοι νεώτεροι Έλληνες, που αν ζούσαν τότε ( και με βάση τις τωρινές τους ιδέες ) θα ήταν σίγουρα υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας ;

Και ολοκληρώνουμε με ένα ενδιαφέρον άρθρο από το Αντίβαρο.

Ο Καρλ Μαρξ και η Επανάσταση του 1821. Μια άγνωστη σχέση

Και επειδή προχτες ήταν η ζοφερή επέτειος της σφαγής της Χίου, αναδημοσιεύουμε δύο άρθρα ( το ένα από το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο και το άλλο από το μπλογκ Αντιπαρακμή )  σχετικά με τη σφαγή που πότισε το δένδρο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, γεμίζοντας το νησί της Χίου με  χιλιάδες Ορθόδοξους  Νεομάρτυρες και Εθνομάρτυρες, τότε που δεν υπήρχαν στην Ελλάδα αιρέσεις, παραθρησκείες, νεοεποχίτικες οργανώσεις, τύπου νεοπαγανιστών, ούτε άθεοι.

Οι προσευχές τους ας στηρίζουν το Ελληνικό Έθνος και ας το οδηγήσουν στη μετάνοια, στη επιστροφή κοντά στην Αγάπη του Χριστού, κοντά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στη νοερή προσευχή και στα Μυστήρια της.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ  ΚΑΙ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Το Άγιον Όρος και η Επανάσταση του 1821 (VIII)

Σφαγή της Χίου από «πολιτισμένους» γείτονες , ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

( στο μπλογκ Αντιπαρακμή, βγαίνει μια  προειδοποίηση της Google,  πριν μπείτε, οπότε αν θέλετε να συνεχίσετε την πλοήγηση στο μπλογκ, πατάτε το ανάλογο κουμπί ).

Υ.Γ   Η αναδημοσίευση κειμένων δεν σημαίνει ΑΠΟΛΥΤΗ συμφωνία με όσους περιέχουν τα αντίστοιχα μπλογκ ή οι ιστοσελίδες, όπως συμβαίνει και με τους συνδέσμους που αναγράφουμε στις πλαϊνές στήλες του μπλογκ της Ορθόδοξης Ιεραποστολής . Ούτε η αναδημοσίευση σημαίνει αποδοχή εκ μέρους των αντίστοιχων μπλογκ ή ιστοσελίδων των προσωπικών απόψεων που εκφέρονται εδώ από τους διαχειριστές του μπλογκ.

Επιπλέον, θεωρούμε αναγκαία τη προβολή θέσεων και απόψεων που δεν έχουν σχέση με την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, αλλά έχουν σχέση με την πολεμική που ασκείται από ορισμένους κύκλους  ( ιδεολογικούς ή  αφειδώς  και παρασκηνιακά  μισθοδοτούμενους από διάφορα νεοποχίτικα ή εξωθεσμικά κέντρα ) κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα και στη Κύπρο.