Δραστηριότητες των Ορθοδόξων γυναικών στο Κολουέζι Κογκό – αγροτικές εργασίες !.

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του Ιεραποστολικού Συνδέσμου Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός Θεσσαλονίκης το άρθρο για τη δράση των Ορθοδόξων γυναικών στις φάρμες της Ιεραποστολής. Πιστεύουμε ότι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή του Κολουέζι Κογκό, με το πρωτοποριακό της αγροτικό πρόγραμμα, δίνει ένα παράδειγμα αυτοσυντήρησης και στις άλλες Ορθόδοξες ιεραποστολές. Προσευχόμαστε στο Θεό να ευλογήσει και να αυξήσει τα έργα αγάπης της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στο Κολουέζι, δια πρεσβειών του π. Κοσμά Γρηγοριάτη.

Δραστηριότητες των Ορθοδόξων γυναικών στο Κολουέζι

Στίς αρχές του Ιουνίου κάθε έτους, στην πόλη του Κολουέζι, παρατηρείται μια «αναστάτωση», μια ευχάριστη αναστάτωση στους πιστούς Χριστιανούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έχει φθάσει ο χρόνος της συγκομιδής του καλαμποκιού, που καλλιεργεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην μεγάλη ιδιόκτητη φάρμα της Λουανκόνκο, μιάμισυ ώρα δυτικά της πόλεως, εκτάσεως 10.000 στρεμμάτων. Τα 8.200 στρέμματα είναι δασική περιοχή, από την οποία η Ιεραποστολή υλοτομεί καυσόξυλα για τις ανάγκες της και στα 1.800 στρέμματα έχει τις φυτείες του καλαμποκιού, το οποίο μετά τη συγκομιδή και την επεξεργασία του σε αλεύρι (καλαμποκάλευρο), το διαθέτει στους 100 εργάτες της, (ένα τσουβάλι το μήνα στον καθένα), στους ιερείς, διακόνους, δασκάλους, καθηγητές των εκπαιδευτηρίων της στο Κολουέζι, στα παιδιά των δύο οικοτροφείων (αρρένων και θηλέων) συνολικά 50, και για φιλανθρωπία στις φυλακές, στο νοσοκομείο της πόλης και όπου αλλού παραστεί ανάγκη.

Το υπόλοιπο το πωλεί, για να καλύψει ένα μικρό μέρος των μεγάλων αναγκών της. Απ’ αυτό το αλεύρι κάνουν το μπουκάρι, κάτι σαν ζυμάρι, που είναι η βασική καθημερινή τους τροφή.

Η αναστάτωση που προαναφέραμε έγκειται στο γεγονός, ότι η ιεραποστολή προσλαμβάνει περί τους 200 έκτακτους εργάτες για τη συγκομιδή, τους οποίους μεταφέρει με τα φορτηγά αυτοκίνητα στη φάρμα, όπου παραμένουν και εργάζονται επί έναν ολόκληρο μήνα (Ιούνιο).

Για την εργασία αυτή ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κολουέζι κ. Μελέτιος παίρνει μόνο γυναίκες άπορες, χήρες, πολύτεκνες, για να τους δώσει μια ευκαιρία να εργασθούν και να έχουν μια οικονομική ενίσχυση για τις ανάγκες τους. Επίσης, αυτή η συνεργασία τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν και μια πνευματική κοινωνία μεταξύ τους και να αναπτυχθεί ένα μεγαλύτερο οργανικό δέσιμο των πιστών της Επισκοπής. Είναι ένα πρωτοποριακό μέτρο για τα εκεί εργασιακά δεδομένα, το οποίο εκτιμάται δεόντως από τις Αρχές και την κοινωνία της πόλεως και προκαλεί ευμενή σχόλια για τις δραστηριότητες της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο ο Υπουργός Γεωργίας του Κονγκό, ακούγοντας για τις μεγάλες γεωργικές δραστηριότητες της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Κολουέζι, επισκέφθηκε προ ολίγων ετών τη φάρμα Λουανκόνκο για να δει τον τρόπο λειτουργίας της. Τελικά, διαπίστωσε ότι επιτελείται ένα σπουδαίο έργο, το οποίο φαίνεται, ότι θα το αξιοποιήσει σαν πρότυπο για τα γεωργικά προγράμματα του κράτους.

Η προεργασία γίνεται λίγες ημέρες νωρίτερα, όπου συντάσσεται ο κατάλογος με τα ονόματα των γυναικών, που θα συμμετέχουν στις εργασίες της συγκομιδής. Η εκκίνηση γίνεται από το χώρο της Ιεραποστολής, όπου μια καθορισμένη ημέρα του Ιουνίου, συγκεντρώνονται στο προαύλιο της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και με τα φορτηγά μεταφέρονται στη φάρμα.

Συνήθως ξεκινούν κατά τις 12:00 το μεσημέρι. Η προσέλευση όμως αρχίζει από τις 7:00 το πρωί, όπου έρχονται συνήθως με ένα μεγάλο μπόγο από ρούχα, κουβέρτες, κατσαρόλες και λοιπά μαγειρικά σκεύη και ο,τι άλλο χρειάζεται για τη διαμονή τους στη φάρμα. Όλες τους σχεδόν είναι υπερπολύτεκνες που σημαίνει ότι έχουν μέχρι 10-12 παιδιά. Για αυτό συνήθως παίρνουν το μικρότερο από αυτά, που δεν θέλουν να το αφήσουν στο Κολουέζι, καθώς επίσης και κανένα κοτόπουλο για τη διατροφή τους.

Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να γίνει μια παρένθεση, για να τονισθεί ότι όλες έχουν έντονη την αίσθηση και τη χαρά της μητρότητας και την τιμή που αυτή τους προσδίδει.

Είναι εντελώς άγνωστη σ’ αυτές η τεχνική διακοπή της κυήσεως, ακόμα και άγεμες, μικρές κοπέλες να είναι ποτέ δεν θα καταφύγουν σ’ αυτήν. Προτιμούν τον κάποιο ονειδισμό της κοινωνίας, παρά να συναινέσουν στην απάνθρωπη ενέργεια του φόνου του ανυπεράσπιστου εμβρύου.

Παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό σ’ αυτές το γεγονός ότι στην Ευρώπη και σε άλλα θεωρούμενα «πολιτισμένα» κράτη, τα οποία κάνουν ιεραποστολή για να μεταδώσουν τα φώτα του περιβόητου πολιτισμού μας, έχουμε σε ισχύ νόμους που υποβιβάζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα, μισητούς στο Θεό και στους ορθά σκεπτόμενους ανθρώπους.

Όταν προ καιρού πληροφορήθηκαν ότι κάποιοι πρότειναν να υιοθετηθεί και εκεί ο θεσμός αυτός, ένοιωσαν ιερή αγανάκτηση, λέαινες έγιναν και κατέβηκαν με πανό στους δρόμους του Κολουέζι διαμαρτυρόμενες και διαδηλώνοντας την αποδοκιμασία τους και την έντονη αποστροφή τους.

Ίσως θα ήταν καλό να ερχόντουσαν, να μας έκαναν οι γυναίκες αυτές μερικά σεμινάρια, να ενημερώσουν γιατί δεν πρέπει γίνονται εκτρώσεις, και να μας διαφωτίσουν για το μεγάλο δώρο του Θεού, που ονομάζεται μητρότητα. Επανερχόμαστε όμως στο θέμα μας.

Έτσι δημιουργείται από νωρίς μια μεγάλη ομήγυρη που συνεχώς αυξάνεται και που με τις συνεχείς ομιλίες τους, τα κλάμματα των μικρών παιδιών, τα κακαρίσματα, προκαλείται μια οχλοβοή που για έναν τρίτο μπορεί να είναι δυσάρεστη, αλλά για τις ίδιες είναι μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Με τον τρόπο αυτόν, τους δίδεται η ευκαιρία να έχουν μια επαφή μεταξύ τους, να συζητήσουν, να πουν κάποιο αστείο, να γελάσουν κ.λπ. Αποτελεί κι αυτό μια κοινωνική εκδήλωση που την περιμένουν όλες μια ολόκληρη χρονιά.

Όταν συγκεντωθούν όλες, διαβάζεται ο κατάλογος με τα ονόματά τους και μία-μία ανεβαίνουν στις καρότσες των φορτηγών με τους μπόγους, τα παιδιά τους στην πλάτη, όσες έχουν, τα πουλερικά και όλη την υπόλοιπη πραμάτεια.

Η εκκίνηση των φορτηγών έχει κάποιο θριαμβευτικό χαρακτήρα, όπου με χαρούμενες φωνές και αλλαλαγμούς εξέρχονται από το χώρο της ιεραποστολής και χάνονται μέσα σ’ ένα σύννεφο σκόνης στο βάθος του δρόμου. Συνήθως στην εκκίνηση αυτή ψάλλουν όλοι δυνατά το τροπάριο του προστάτου της Ιεραποστολής, Αγίου Γεωργίου η κάποιο άλλο που γνωρίζουν, για να έχουν την προστασία του κατά το μήνα αυτό της συγκομιδής. Η αναφορά τους στο Θεό η στους Αγίους είναι χαρακτηριστική σε όλες τους τις εργασίες, όπως ήταν και σε μας τους παλαιότερους χρόνους. Γι’ αυτό και έχουν έντονη την προστασία τους. Η αναφορά αυτή είναι ένα από τα βασικά σημεία των κατηχήσεων που τους γίνεται από την Ιεραποστολή.

Αυτό γίνεται πάντοτε κι όταν ξεκινούν τα 35 παιδιά του οικοτροφείου η τα παιδιά της Ορθοδόξου Νεολαίας του Κολουέζι με τα φορτηγά αυτοκίνητα για κάποια εκδρομή η για να παίξουν ποδόσφαιρο σε γειτονικά χωριά.

Της ομάδος εργασίας ηγείται κάποια ηλικιωμένη γυναίκα, συνήθως η μαμά Ευφρασία η η μαμά Νεκταρία, ηλικίας 65 ετών.

Σέ μιάμισυ ώρα περίπου φθάνουν στην φάρμα, όπου ανά δύο τοποθετούνται στις καλύβες, που έχει στήσει η Ιεραποστολή σε τρεις μεγάλες παράλληλες σειρές, ειδικά για την περίοδο αυτή των εργασιών.

Αργότερα κατά την περίοδο των βροχών, που διαρκεί έξι μήνες, αυτές οι καλύβες καταστρέφονται από τις κατακλυσμιαίες βροχές. Έτσι, κάθε χρόνο η Ιεραποστολή πρέπει να φτιάχνει καινούργιες.

Τήν επομένη οι εργασίες αρχίζουν. Μια ομάδα γυναικών κόβει τα καλαμπόκια και τα τοποθετούν σε τσουβάλια και άλλες τα μεταφέρουν στον δρόμο, απ’ όπου το μεσημέρι θα περάσουν τα τρακτέρ με τις καρότσες να τα φορτώσουν. Κατόπιν θα τα μεταφέρουν και θα τα ξεφορτώσουν μπροστά στις αποθήκες, όπου υπάρχει ένα άλλο συνεργείο που τα βάζει στις δύο μηχανές, οι οποίες τα καθαρίζουν και ξεχωρίζουν τους σπόρους του καλαμποκιού από τα στελέχη (κοτσάνια). Άλλες τσουβαλιάζουν τον καρπό και τον ζυγίζουν και άλλες παίρνουν τα κοτσάνια και τα πετούν σε παρακείμενο λάκκο, όπου κατόπιν καίγονται. Στον λάκκο αυτό μαζεύονται και όλα τα γουρούνια, τα κατσίκια και τα κοτόπουλα του χωριού, που ψάχνουν προσδοκώντας να βρουν λίγους ξεχασμένους σπόρους καλαμποκιού.

Ο όλος καταμερισμός γίνεται καλά, συντονισμένα και συστηματικά, αλλά και αυτές επί τόσα χρόνια έχουν αποκτήσει εμπειρία στην όλη διαδικασία της συγκομιδής.

Τη δουλειά τους την κάνουν με χαρά, αν και είναι κουραστική, διότι μερικές φορές μεταφέρουν τα τσουβάλια 20 κιλών περίπου στο κεφάλι τους, όπως έχουν συνηθίσει από τις οικιακές τους εργασίες, και τα ισορροπούν κατά ένα παράδοξο τρόπο, χωρίς να τα κρατούν με τα χέρια τους. Το ίδιο κάνουν και για το κάθε αντικείμενο που θέλουν να μεταφέρουν, λ.χ. ένα μικρό κουτί απορρυπαντικό, ακόμη και τις σαγιονάρες τους, όταν κυκλοφορούν έξω από την πόλη, για να μη φθείρωνται.

Δεν έχουν τη δυνατότητα αποκτήσεως δεύτερου ζευγαριού κι έτσι προσέχουν να μη φθείρουν το κάθε τι: την ενδυμασία τους, τα σκεύη του σπιτιού, τα ρούχα των παιδιών κ.λπ. Δεν έχουν την πολυτέλεια επιλογής μεταξύ περισσοτέρων ειδών, όπως έχουμε εμείς. Είναι όμως ευχαριστημένες, έστω και μ’ αυτό το λίγο που έχουν.

Το μεσημέρι, όταν οι εργασίες της ημέρας θα τελειώσουν, επιστρέφουν στις καλύβες τους, όπου μπροστά στο χώρο που υπάρχει ανάμεσά τους θ’ ανάψουν φωτιές και θα μαγειρέψουν στη χύτρα το φαγητό τους. Δημιουργείται μια γραφικότητα να βλέπεις τους καπνούς να ανεβαίνουν από δεκάδες εστίες φωτιάς, όπου βάζουν τα φαγητά τους και γύρω-γύρω ένα πολύχρωμο σύνολο από γυναίκες, παιδιά και ζώα.

Οι απογευματινές ώρες είναι ο προσωπικός τους χρόνος αναψυχής, όπου δίπλα στις αναμμένες φωτιές, συζητούν τα οικογενειακά τους η άλλα θέματα, χτενίζουν η μια τα μαλλιά της άλλης μ’ ένα χαριτωμένο και ιδιότυπο τρόπο, περιποιούνται τα παιδιά τους και ζεσταίνονται, διότι ο Μάιος και ο Ιούνιος είναι οι πιο κρύοι μήνες.

Η παρουσία του Επισκόπου είναι συνεχής. Τους επισκέπτεται σχεδόν καθημερινά, γυρίζει σε όλα τα συνεργεία, τις τονώνει πνευματικά και το απόγευμα, ανάλογα με την περίσταση τους αναπτύσσει διάφορα πνευματικά θέματα.

Τις Κυριακές θα στείλει κάποιον από τους ιερείς να τους λειτουργήσει και εξομολογήσει στον Ι. Ναό του χωριού, των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης, από τους οποίους έχει πάρει το χωριό την ονομασία του και λέγεται Άγιος Κήρυκος.

Τέλη Ιουνίου οι εργασίες της συγκομιδής έχουν τελειώσει. Η διαδικασία επανόδου στο Κολουέζι γίνεται κατ’ αντίστροφον πλέον τρόπο. Οι εργάτριες αναχωρούν πάλι με τα φορτηγά εγκαταλείποντας άδειες τις καλύβες, που τις φιλοξένησαν επί ένα μήνα και τη φάρμα που τους έδωσε την δυνατότητα ν’ αλλάξουν για λίγο τον συνηθισμένο τρόπο ζωής τους στην πόλη, να αναπτύξουν τις προσωπικές τους δραστηριότητες, ν’ αποκτήσουν κάποια οικονομικά οφέλη και να έχουν μια καλύτερη κοινωνία μεταξύ τους από την οποία απορρέει και μεγάλη πνευματική ωφέλεια.

Αργά το μεσημέρι επιστρέφουν στο χώρο της Ιεραποστολής του Κολουέζι, όπου τους περιμένει ο Επίσκοπος κ. Μελέτιος και η μητέρα Θεανώ, οικονόμος και κατηχήτρια της Ιεραποστολής επί μια εικοσαετία, η οποία ως συνήθως, κάτι έχει να τις κεράσει και να τους πει κάποιους λόγους συμπαραστάσεως και αγάπης.

Μετά αποδίδουν ευχαριστίες στον Άγιο Γεώργιο για την προστασία του στο χρονικό διάστημα των εργασιών και τέλος ξαναδίνουν ραντεβού, αν είναι θέλημα Θεού, για την επόμενη νέα συνάντησή τους, μετά από ένα χρόνο.

Έτσι σ’ αυτόν τον ρυθμό πορεύεται η ζωή των πιστών Χριστιανών στην Ι. Επισκοπή Κολουέζι, μέσα σ’ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, που για να τις ξεπεράσουν χρειάζεται πολλή υπομονή και κυρίως πίστη.

Εμείς που βλέπουμε και ζούμε αυτές τις καταστάσεις εκπληττόμεθα με το ψυχικό σθένος και το ηρωικό φρόνημα των γυναικών αυτών και τις θαυμάζουμε, διότι με τον αγώνα, την πίστη και την αναφορά τους στο Θεό, γίνονται κι αυτές αιτία να προσελκύεται η Χάρις Του, να τις σκεπάζει και να καθοδηγεί τα βήματα της Ιεραποστολής.

Από το Ιεραποστολικό Κλιμάκιο της Ιεράς Επισκοπής Κολουέζι του Κονγκό

( http://www.iersyn.gr/news43.html )

ΟΣΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΥΕΖΙ ΚΟΓΚΟ, ΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Ιεραποστολικός Σύνδεσμος “ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ “
Λαγκαδά 190, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης ,ΤΚ. 56429
Τηλέφωνο και Fax: +302310606920
e-mail: iersyn@iersyn.gr

Εθνική Τράπεζα–235/296004-49

Εμπορική τράπεζα : 52839521

ALPHA BANK : 479-002101-029168

Τράπεζα Πειραιώς :5231-013724-415

(   https://ierapostoli.wordpress.com/enisxisi/ )